Λίγα λόγια για την Εργοθεραπεία…

Η Εργοθεραπεία ανήκει στα επαγγέλματα υγείας και ασχολείται με την προώθηση της υγείας και της ευημερίας μέσω του έργου. Με τον όρο «έργο» νοούνται όλες εκείνες οι σκόπιμες δραστηριότητες που οι άνθρωποι εμπλέκονται στην καθημερινή τους ζωή, όπως π.χ. οι δραστηριότητες της προσωπικής φροντίδας (σίτιση, ένδυση/απόδυση κ.λπ.), οι οικιακές δραστηριότητες, οι σχολικές δραστηριότητες, οι ψυχαγωγικές δραστηριότητες κ.λπ.

 

Σκοπός της Εργοθεραπευτικής παρέμβασης είναι η αυτονομία του ατόμου και η ανάπτυξη της λειτουργικότητας σε όλους τους τομείς που αφορούν τις καθημερινές του δραστηριότητες.

 

Εργοθεραπεία και παιδί…

Η Εργοθεραπεία έχει ως στόχο να βοηθήσει το παιδί να αναπτύξει ή να διατηρήσει δεξιότητες που θα είναι απαραίτητες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του. Ένας Εργοθεραπευτής κατά την αξιολόγηση συλλέγει πληροφορίες ώστε να εκτιμήσει τις ανάγκες ενός παιδιού. Οι πληροφορίες αυτές λαμβάνονται μέσω της κλινικής παρατήτηρησης του παιδιού βασιζόμενη στα αναπτυξιακά ορόσημα, μέσω σταθμισμένων εργαλειών, μέσω της συνέντευξης και της μελέτης του ιστορικού του παιδιού ώστε να υπάρξει μία πλήρης εικόνα σχετικά με τις ανάγκες του παιδιού.

 

Τομείς παρέμβασης…

Οι τομείς στους οποίους μπορεί να παρέμβει η Εργοθεραπεία αφορούν τη λεπτή κινητικότητα (λαβή συγκράτησης μολυβιού, χρήση ψαλιδιού, δέσιμο κορδονιών), την αδρή κινητικότητα (πέρασμα εμποδίων, ισορροπία, μπάλα) , τον αντιληπτικό τομέα (χωρικές και χρονικές έννοιες, οπτική αντίληψη), το γνωστικό τομέα (σχήματα, χρώματα, μεγέθη, εποχές), τον γραφοκινητικό τομέα (στάση σώματος κατά τη γραφή, λαβή συγκράτησης μολυβιού, κατευθυντικότητα γραφής), τον αισθητηριακό τομέα (υποευαισθησία ή υπερευαισθησία σε ερεθίσματα), τον τομέα των Δραστηριοτήτων Καθημερινής Ζωής [ΔΚΖ] (σίτιση, ένδυση-απόδυση-υπόδηση).

 

Η Εργοθεραπεία μπορεί να παρέμβει σε ατομικό ή σε ομαδικό επίπεδο με κύριο στοιχείο παρέμβασης το παιχνίδι και βρίσκεται πάντα στο πλευρό της οικογένειας και των φροντιστών του παιδιού δίνοντας τις κατάλληλες κατευθυντήριες γραμμές και συμβουλές.

 

Πότε πρέπει να συμβουλευτούμε έναν Εργοθεραπευτή;

Συνήθως οι γονείς ή ο ίδιος ο εκπαιδευτικός μπορούν να παρατηρήσουν ορισμένες δυσκολίες του παιδιού σε σύγκριση με άλλα παιδιά της ηλικίας του. Τότε, θα ήταν χρήσιμο να συμβουλευτούν έναν Εργοθεραπευτή.

 

Ορισμένα ενδεικτικά στοιχεία είναι όταν το παιδί:

• Δυσκολεύεται να κρατήσει σωστά το μολύβι του
• Κάνει δυσανάγνωστα γράμματα
• Δεν αφήνει κενό διάστημα μεταξύ των λέξεων ή δεν πατούν τα γράμματά του πάνω στις γραμμές
• Έχει κακή στάση σώματος ή έντονη κινητικότητα κατά την παραμονή του σε καθιστή θέση
• Δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσοχή του
• Δυσκολεύεται να ολοκληρώσει μία δραστηριότητα
• Δε θέλει να αναμειχθεί σε κινητικό παιχνίδι ή φοβάται να εμπλακεί σε δραστηριότητες που έχουν σχέση με τη βαρύτητα, π.χ. τούμπες, τραμπολίνο, τσουλήθρα κ.λπ
• Είναι αδέξιο στις κινήσεις του
• Σκοντάφτει συνεχώς
• Δυσκολεύεται σε ΔΚΖ, όπως π.χ. να κρατήσει σωστά το πιρούνι ή το κουτάλι, να ντυθεί κ.λπ.

 

 

 

 

Επιμέλεια άρθρου: Φουστέρη Αργυρώ, Εργοθεραπεύτρια