Έρευνες και κλινική εμπειρία δείχνουν ότι ορισμένες περιοχές της γλώσσας είναι γενικά πιο δύσκολο να κατακτηθούν από παιδιά με σύνδρομο down, ενώ άλλες περιοχές είναι σχετικά πιο εύκολο.
Τα παιδιά με σύνδρομο Down πλεονεκτούν στον τομέα του λεξιλογίουκαι της πραγματολογίας (κοινωνικοί κανόνες επικοινωνίας). Συχνά αναπτύσσουν ένα πλούσιο λεξιλόγιο καθώς ωριμάζουν . Έχουν καλές κοινωνικές δεξιότητες ενώ επιπλέον χρησιμοποιούν αποτελεσματικά χειρονομίες και εκφράσεις του προσώπου ώστε να ενισχύσουν την επικοινωνία τους. Έχουν γενικά την επιθυμία να επικοινωνούν και να αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους . Η σύνταξη και μορφολογία (συμπεριλαμβανομένης της γραμματικής, χρόνους ρημάτων, ρίζες κλπ) είναι πιο δύσκολες περιοχές, πιθανώς λόγω της πολυπλοκότητας και του αφηρημένου χαρακτήρα τους. Τα παιδιά με σύνδρομο Down έχουν συχνά δυσκολίες με τη γραμματική, σε χρόνους και καταλήξεις λέξεων ενώ χρησιμοποιούν μικρότερες σε έκταση προτάσεις.
Τα περισσότερα παιδιά με σύνδρομο Down είναι σε θέση να κατανοήσουν πολύ περισσότερα από ό, τι μπορούν να εκφράσουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι βαθμολογίες τους σε τεστ κατανόησης λόγου να είναι υψηλότερες από ό, τι στην έκφραση αυτού.
Συνηθίζεται να μαθαίνουν καλύτερα μέσω οπτικών μέσων, επομένως η συχνή ανάγνωση και η χρήση προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών με έμφαση στις γλωσσικές δεξιότητες μπορούν να τα βοηθήσουν σημαντικά στη διαδικασία της μάθησης. Βλέποντας λέξεις και εικόνες που σχετίζονται με ήχους μπορεί να τα βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη της ομιλίας τους. Για μερικά παιδιά, ο γραπτός λόγος μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για την έκφρασή τους.
Επιμέλεια
ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΙΜΙΤΖΗ
ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ
http://www.ndss.org/Resources/Therapies-Development/Speech-Language-Therapy/Speech-Language-Therapy-for-Children–Adolescents-with-Down-Syndrome/
Καταχώρηση Μηνύματος