Στο παρόν άρθρο, απαντώντας σε ορισμένους «μύθους», θα προσπαθήσουμε να «επεξη-γήσουμε» ορισμένες λανθασμένες αντιλήψεις οι οποίες είναι ευρέως διαδεδομένες και σχετίζονται με την ψυχολογία και την ψυχοθεραπεία.
Ο Ψυχολόγος δεν είναι απαραίτητα και Ψυχοθεραπευτής: Ψυχολόγος ονομάζεται ο ειδικός που είναι απόφοιτος κάποιου τμήματος ψυχολογίας και κατέχει πολύ καλά, κυρίως το θεωρητικό επίπεδο της επιστήμης της ψυχολογίας. Ο ψυχοθεραπευτής, ωστόσο, είναι κάτι περισσότερο, αφού τον τίτλο αυτό τον αποκτά κάποιος ειδικός, ο οποίος θα προβεί σε περεταίρω σπουδές στο αντικείμενο της ψυχοθεραπείας και θα εκπαιδευτεί στην άσκηση του έργου της ψυχοθεραπείας. Στη χώρα μας υπάρχουν διάφορες σχολές ψυχοθεραπείας εκ των οποίων οι πιο διαδεδομένες είναι η Ψυχαναλυτική σχολή, η Γνωσιακή, η Συμπεριφοριστική και η Συστημική.
Επίσης, Ψυχοθεραπεία δε σημαίνει Ψυχανάλυση.
Η ψυχανάλυση είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας, αλλά όχι η μόνη: Η κλασσική ψυχανάλυση, Φροϋδικής προέλευσης, ταξινομείται σε μία γενικότερη κατηγορία θεραπειών που ονομάζονται Ψυχοδυναμικές θεραπείες. Αυτές έχουν σαν αφετηρία τη θεωρία του Φρόυντ, αλλά κατά τη διάρκεια των ερευνών έχουν εξελιχθεί και πλέον μπορούμε να πούμε ότι απέχουν αρκετά, δίχως να αρνούνται τη «συγγένεια» με την αρχική φροϋδική θεωρία. Ψυχοθεραπεία δε σημαίνει απαραίτητα «ντιβάνι». Αυτός είναι ο τρόπος συνεδρίας της κλασσικής ψυχανάλυσης, αλλά όπως είπαμε δεν είναι ο μόνος.
Ψυχολόγος δεν είναι κάποιος που μόνο ακούει: Ανάλογα με το είδος ψυχοθεραπείας, τη διαταραχή, αλλά και το θεραπευόμενο, ο ψυχολόγος μπορεί να έχει λιγότερο ή περισσότερο «ενεργητικό» ρόλο.Στη γνωσιακής κατεύθυνσης ψυχοθεραπεία, για παράδειγμα, ο ρόλος του ψυχοθεραπευτή είναι περισσότερο παρεμβατικός απ’ ότι στην ψυχοδυναμικής κατεύθυνσης ψυχοθεραπεία, στην οποία ο θεραπευτής παρεμβαίνει σαφώς λιγότερο. Στην ουσία ο ρόλος του πάντα είναι ενεργητικός, απλά οι παρεμβάσεις του είναι λιγότερο ή περισσότερο συχνές. Σημασία δεν έχει το πόσες παρεμβάσεις κάνει, αλλά η βοήθεια που εμείς λαμβάνουμε από τις συνεδρίες.
Ο Ψυχολόγος πρέπει να κάνει ή να έχει κάνει ο ίδιος ψυχοθεραπεία:Ο ισχυρισμός αυτός στο μεγαλύτερο μέρος του είναι σωστός. Αυτό ισχύει, γιατί για να μπορέσει κανείς να ασκήσει αυτού του είδους τις θεραπείες (π.χ. ψυχανάλυση, γνωσιακή ψυχοθεραπεία κ.α.), αποτελεί βασική προϋπόθεση να έχει περάσει ο ίδιος μέσα από την ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα ο ίδιος ο θραπευτής να έχει έρθει αντιμέτωπος με τα δικά του θέματα, να τα έχει δουλέψει-επιλύσει σε προσωπικό πρώτα επίπεδο, έτσι ώστε στη συνέχεια να μπορέσει να τα δουλέψει και με τους ασθενείς του. Γιατί μόνο έτσι ο ειδικός θα μπορεί να βοηθήσει το θεραπευόμενο να πάει ένα βήμα παρακάτω.
Η ψυχολογία και η Ψυχοθεραπεία έχουν τη δυνατότητα και μπορούν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, αρκρεί να αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα τόσο από τους ειδικούς που ασκούν αυτό το έργο όσο και από τους θεραπευόμενους.
Κωστόπουλος Παναγιώτης
Ψυχολόγος,
Υποψήφιος Διδάκτωρ Παν/μιου Αθηνών
Επιστημονικός Διευθυντής εταιρείας
Αμφιάραος Παιδί & Οικογένεια Ε.Π.Ε.
Καταχώρηση Μηνύματος