Κατά τον Παυσανία (Παυσανίας, ΣΤ΄ 17,6) ο Αμφιάραος ήταν γιος του Οικλή και εγγονός του Μελάμποδα, από τον οποίο και κληρονόμησε την τέχνη της μαντικής, της Ιατρικής και της Φαρμακολογίας. Προς τιμή του ιδρύθηκε στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα το Αμφιαράειο (νοτιοδυτικά της Σκάλας Ωρωπού), Ιερό που λειτουργούσε παράλληλα ως μαντείο και θεραπευτήριο. Το ενδιαφέρον με το Αμφιαράειο είναι πως, πέρα από θεραπευτήριο, όπως τα Ασκληπιεία, λειτουργούσε και ως ψυχοθεραπευτήριο.
Ο Αμφιάραος, σύμφωνα με το μύθο, βοήθησε κάποιο φίλο του να βρει τα λογικά του. Από πηγές της εποχής προκύπτει ότι το Αμφιαράειο ήταν το πρώτο οργανωμένο Ψυχιατρείο της αρχαιότητας, αφού λειτουργούσε βάση πρωτοκόλλου, είχε θάλαμο αναμονής για τους ασθενείς, αίθουσα λήψης ιστορικού, χώρους δραματοθεραπείας, καθώς και χώρους εφαρμογής τεχνικών θεραπείας των «ά-λογων» ανθρώπων.